همدلی همسایه‌های مسجد قائمیه در محله شهیدقربانی

نخ تسبیح دوستی‌شان مسجد است. همسایه‌هایی که سال‌هاست در پنجتن ۵۶، حوالی مسجد قائمیه در محله شهیدقربانی زندگی می‌کنند، هرکدام، هرکاری که از دستشان بربیاید، با محوریت مسجد برای کمک به هم‌محله‌ای‌ها انجام می‌دهند؛ یکی با هنر آشپزی، دیگری با موجودی مغازه خواروبارفروشی و آن یکی با صرف بخشی از حقوق بازنشستگی اش.

آشپزی رایگان برای مسجد

سیدحسن رئیس‌السادات، ۵۴ سال پیش در مشهد به‌دنیا آمده است. قدمت حضورش در محله به بیش از دو دهه می‌رسد. خدمت به مسجد را مساوی با خدمت به اهالی محله می‌داند و با عضویت در هیئت‌امنای مسجد قائمیه، برای تبدیل آن به کانون فعالیت‌های فرهنگی‌تبلیغی تلاش می‌کند.

هرچند آقاسید آشپزی را به‌عنوان راه امرارمعاش خانواده‌اش انتخاب کرده است، بابت نذری‌هایی که در مسجد به‌مناسبت‌های مختلف برای هم‌محله‌ای‌ها می‌پزد، دستمزدی نمی‌گیرد، حتی اگر فشرده، خسته‌کننده و وقت‌گیر باشد؛ نمونه‌اش محرم امسال که تقریبا شبانه‌روز را در مسجد سپری کرد تا نذری‌ها به‌موقع طبخ شود و به دست عزاداران حسینی برسد.

این آشپز خیراندیش، ما را به همسایه‌اش محمدرضا فروهی معرفی می‌کند و می‌گوید: هر خواروباری برای برنامه‌های مسجد کم‌وکسر باشد، از مغازه آقارضا تهیه می‌کنم و او هیچ وقت در مورد پول آن چیزی نمی‌گوید.

خدمت به مسجد با مال و عمر

کامل‌مرد خنده‌رویی که پشت دخل خواروبارفروشی ولیعصر ایستاده است، محمدرضا فروهی نام دارد. متولد سال ۱۳۴۱ در تایباد است و از ۳۲ سال پیش، این کسب‌وکار را در همسایگی مسجد قائمیه راه‌اندازی کرده است. نزدیک بودن به مسجد، به او این توفیق را داده است که تمام نماز‌های واجبش را در مکانی مقدس و به‌جماعت اقامه کند.

آقای فروهی نه‌فقط برای کمک به مسجد از دادن خواروبار مضایقه نمی‌کند، بلکه با صرف وقت خود برای برنامه‌های مسجد، به حال خوب محله‌اش هم خدمت می‌کند. با افتخار می‌گوید که وردست آشپز است و هر موقع نیاز باشد، می‌شود به کمکش امید بست.

او به‌دلیل عضویت در هیئت‌امنای مسجد قائمیه، به‌خوبی از حال‌وروز سیزده خانواده بی‌بضاعت محله که زیرپوشش کمک‌های خیرانه مسجد هستند، با خبر و برای رساندن بسته‌های معیشتی به آنها پای کار است.

دغدغه‌مند برای کمک به هم‌نوع

سیدعباس موسوی، پیراهن و عرقچین سبزرنگ به تن دارد و در ورودی پارکینگ منزلش، روی صندلی نشسته است. او همان همسایه‌ای است که با راهنمایی آقایان فروهی و رئیس‌السادات به منزلش راهنمایی شدیم. متولد ۱۳۲۹ در روستای ینگجه نیشابور است و سی‌سالی می‌شود در این خانه که با مسجد قائمیه به قدر یک دقیقه فاصله دارد، زندگی می‌کند. درآمد او با هشت فرزند، حقوق بازنشستگی‌ای است که بابت سال‌ها رانندگی با خودرو‌های سنگین نظامی دریافت می‌کند.

سید با وجود گرفتاری‌های معیشتی که همگی کمابیش با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، از کمک به نیازمندان دریغ نمی‌کند؛ چه این افراد از طریق مسجد قائمیه شناسایی شده باشند، چه خودش با تجربه حاصل از عمر هفتادودوساله‌اش متوجه نیازمندی‌شان شده باشد. روضه‌ای که هرسال در یکی از دهه‌های محرم برپا می‌کند، راه دیگری است که برای نشر خوبی‌ها در محله شهیدقربانی، پیدا کرده است؛ روضه‌ای که ما هم از برکت چای آن بهره‌مند می‌شویم.

* این گزارش یکشنبه ۷ مردادماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۸ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.